تولید به عنوان مهمترین رکن اقتصاد یک جامعه مراحل گوناگونی دارد که هرمرحله نیازمند هزینه، امکانات، اسباب و ابزار، نیروی انسانی ماهر و کارآزموده و صدها مؤلفه دیگر است که مجموعه آنها چرخه تولید را به راه میاندازند. اگر یکی از این مؤلفهها نباشد و نقصی وجود داشته باشد. فرآیند تولید دستخوش آسیب میگردد و در نهایت، کار تولید متوقف میشود. آنچه به نظر میرسد، فرآیند تولید را به سامان میرساند و کالاهای مورد نیاز را در اخنیار جامعه قرار میدهد، دانش تولید است؛ چرا که دانش تولید، چرخه اقتصاد را به حرکت درمیآورد و استفاده بهینه از منابع طبیعی صورت میپذیرد. به همین علت، امروزه کارها تخصصی شده است و هر فعالیتی در امور اقتصادی و غیر آن، دانش خاص خود را میطلبد. در حوزه اقتصاد نیز این امر لازم است که مورد توجه تولیدکنندگان حماسهآفرینان اقتصادی باشد تا بهینهسازی در فرآیند تولید به خوبی صورت گیرد.
بر این اساس بزرگان دین بر تقویت و غنیسازی، هرچه بهتر مراکز علمی تأکیدکرده و به مسئولان، دستور حمایت مادی و معنوی از این مراکز را دادهاند. امام خمینی رحمه الله در این زمینه میفرماید:
مهمترین عامل کسب خودکفایی و بازسازی، توسعه مراکز علمی و تحقیقات و تمرکز و هدایت امکانات و تشویق کامل و همهجانبه مخترعین و مکتشفین و نیروهای متعهد و متخصصی است که شهامت مبارزه با جهل را دارند و از لاک نگرش انحصاری علم به غرب و شرق به درآمده و نشان دادهاند که میتوانند کشور را روی پای خود نگه دارند.2
1. نهج الفصاحه، ص260.
2. رهنمودهای اقتصادی در بیانات امام خمینی=، ج4، ص93.