خرید کالای ایرانی، کمک به اقتصاد کشور

امیرمؤمنان علی علیه السلام می‌فرماید: «اِحْتَجْ لِمَنْ شِئْتَ تَکُنْ اَسِیرُهُ، اِستَغْنِ عَمَّنْ شِئْتَ تَکُنْ نَظِیرَهُ؛ به (سوی) هرکس می‌خواهی، دست نیاز دراز کن، (ولی بدان) اسیر او خواهی شد، اما اگر استغنا داشته باشی، از دست دراز کردن به سوی دیگری خودداری کنی، همانند و هم‌ردیف او می‌شوی».

بهره‌مندی از محصولات بیگانگان، به ویژه در زمینه‌ نیازهای اساسی، یکی از مصادیق برجسته دست دراز کردن به سوی دیگران است. افزون بر این، داشتن پیوند تجاری گسترده در زمینه‌ نیازهای اساسی، کم‌کم سبب برقراری روابط دوستانه با بیگانگان می‌شود که در نهایت، این دوستی، اعتماد و رکون به دشمنان را درپی می‌آورد که قرآن کریم به شدت با این‌گونه کارها مخالفت کرده به مؤمنان دستور داده است: «لٰا تَتَّخِذُواْ الْکَافِرِینَ أَوْلِیَاء؛ کافران را دوست خود نگیرید». 

امام صادق علیه السلام در روایت بسیار مهمی از امیرمؤمنان علی علیه السلام چنین روایت کرده است: «لا تَزٰال هٰذِهِ الْاُمَّةُ بِخَیْرٍ مٰا لَمْ یَلْبَسُوا لِبٰاسَ الْعَجَمِ وَ یَطْعَمُوا اَطْعِمَةَ الْعَجمِ فَاِذٰا فَعَلُوا ذٰلِکَ ضَرَبَهُمُ اللُه بِالذُّلِّ؛ همیشه این امت اسلامی در نیک‌بختی و خوبی به سر می‌برد تا وقتی که لباس بیگانگان را نپوشد و غذای بیگانگان را نخورند؛ اما وقتی چنین کردند خداوند آنان را به ذلت و خواری و گرفتار خواهد ساخت».

منظور از این تعبیر که خداوند آنها را به خواری گرفتار می‌سازد، یعنی اقتصادی استفاده از محصولات بیگانگان، گرفتاری به ذلت و خواری است.